…a ja lubię czytać romanse…

Wypożyczyłam sobie na długi weekend,
( który nawiasem twierdząc zaraz się skończy i przejdzie do historii jako miłe wspomnienie czterech dni nicnierobienia)
parę książek.

A dokładnie mówiąc były ich dwie.

Jedna jakieś romansidło na powszechną literaturę i na te same zajęcia druga – grube, opasłe tomisko o kompozytorze co wszedł w pakt z diabłem.

Przynajmniej tak sugerowała karta tytułowa.

Za pierwszą powieść wzięłam się od razu po wypożyczeniu, gdyż szczerze mówiąc wciągnęło mnie.

Tu kochanka blondynka, tam kochanek brunet.
Wielce zauroczeni w sobie ale być razem nie mogą bo konwenanse ku temu przeciwne.

Nie wdając się w dalszą fabułę przejdę pokrótce do zakończenia niestety niemiłego, gdyż wszystko się kończy tym że dama wychodzi za bogatego snoba i umiera wariując przy połogu, a porzucony kochanek dostaje również szału gdyż ma pragnienia przytulenia ukochanej po 18 latach od jej pogrzebu.

Nekroofilizm się tu wkrada ale co zrobić.

W końcu romansem rządzą inne prawa.

Ogólnie fajne.

Tylko wczuwając się w klimat powieściowy nie chciałabym jednak mieć przy swym boku amanta co po mej (hipotetycznej śmierci w wyniku nerwicy studenckiej) miałby nie poklei w głowie i grzebałby w trumnach.

XXX

Co do drugiej książki, mimo tak zachęcającego wprowadzenia z karty tytułowej nie wciągnęła mnie wcale.

Doszłam z wielkim trudem do momentu wczesnej młodości bohatera kiedy to był zainteresowany on dziewczyną ze stajni co krów doglądała.

A co dalej się z nią stało to już nie wiem bo nie wytrzymałam dalszego ciągu lektury, odkładając ją na półkę z wielkim ziewem.

XXX

Romanse mimo swoich dziwnych zwrotów akcji są lepsze do czytania.

 

…