…do św. Mikołaja list autorski…

Szanowny Panie Mikołaju,

Wiem, brzmi to paradoksalnie że zwracam się do kogoś, kogo nie ma, bo
przyznam się szczerze że nie wierzę już od dawna w Pańskie istnienie.

Wiem dobrze że za czasów dzieciństwa, pod Pańską osobę podszywał się mój dziadek, zakładając brodę i czerwony szlafrok,  męcząc mnie i mego brata recytowaniem wierszyków z Domowego Przedszkola.

Tak więc nauczona doświadczeniem minionych lat nie łudzę się bajeczkami o tym, że korpulentny gość z Laponii co roku włazi ludziom przez kominy, zostawiając górę prezentów i karteczkę z napisem „Merry Christmas”.

Nasz wiek przestał być już erą wyobraźni.

Tu prym wiedzie technika i metody doświadczalne.

Nie ma miejsca na iluzję…

XXX

Nie mniej jednak w głębi mego studenckiego jestestwa tkwią wciąż pewne pokłady naiwności z lat szczęśliwych.

Dlatego też zapobiegliwie wystosowuję się do zasady że zawsze można sprobować.

Piszę zatem do Ciebie Mikołaju, gdziekolwiek jesteś w cybernetycznym czy realnym świecie, o pozytywne rozpatrzenie skromnych życzeń mych.

Pozwól ukończyć mą studencką edukację na późniejszym, europejskim poziomie znalezienia dobrze płatnej pracy.

Daj możliwość bycia szczęśliwą, w takim stopniu, bym nie musiała martwic się w dalszym etapie mego życia, pogłębiającymi się od smutku zmarszczkami mimicznymi.

Wybierz dla mnie odpowiedniego kandydata na inteligentnego męża, najlepiej w pochodzeniu narodowym.
I gdyby miał do tego boskie, niebieskie oczy to bym była w pełni usatysfakcjonowana…

XXX

I tak mogłabym wymieniać, i wymieniać odwieczne swe pragnienia, a lista życzeń wciąż pogłębiałaby się i rosła w swej objętości.

Uszanuję zatem wiekowy wzrok Pański oraz zreumatyzowany kręgosłup od noszenia paczek, i ograniczę się jedynie do tych wyżej wymienionych punktów marzeń wybranych.

Liczę na przychylne rozpatrzenie moich  postulatów.

Z poszanowaniem,

Karia.

  

 …PS. o dacie ewentualnej przesyłki ekspresowej, proszę mnie poinformować parę dni z wyprzedzeniem…

Będę zobowiązana.
…