…jak się student zabiera do nauki…

We wtorek czeka mnie straszne kolokwium.

Ba, straszne.
Wręcz okropne.

Od ponad tygodnia się zabieram do nauki ale jakoś mi to idzie umiarkowanie.

A to oczy mnie zaczynają boleć po powtarzaniu tej samej definicji prawa otwartej sylaby, albo mózg przestaje współpracować kiedy słyszy hasło przegłos prasłowiański.

XXX

Dziś jednak, zmobilizowałam wszystkie siły i tylko co się obudziłam wzięłam do ręki książkę z lekturą o języku Słowiań.

Wytrzymałam nad nią 15 minut, gdyż ni z tego niż owego poczułam nagły zew do zrobienia porządków w torbach, w których trzymam pozostałości z notatek licealnych i gimnazjalnych.

Z wielką werwą wywaliłam cała zawartość toreb na podłogę i zaczęło się.

Tu jakieś zadania z matematyki pomazane zielonym markerem i przekreślone po 10 razy nie wiadomo czemu.

Do kosza z nimi!

Tam notatki o biologii i układzie rozrodczym ssaków, wraz z rysunkami pomocniczymi

Też do kosza!

Gdzieniegdzie z kolei fragmenty rozmów z koleżankami na lekcji, typu:
„Ale mi się nudzi. Mi też”

Wywalić?

E, niech zostaną na pamiątkę.

W nawale tego porządkowania natknęłam się się także na kserówki z angielskiego kursy maturalnego.
A na nich szlaczki i bazgroły poczynione pewną ręką…

Dawna złość ożyła znowu i bez żadnych już sentymentów podarłam wszystko na drobne kawałeczki.

No od razu lepiej.

XXX

Po względnym czasie jednej godziny gdy uporałam się z pierwszą torbą, naszły mnie nagłe wyrzuty sumienia.

Kurczę przecież miałam się uczyć!

XXX

Skwapliwie wróciłam znów do tej wielce ciekawej książki, ale w myślach tak jakoś samoistnie powstała kolejna nieposkromiona ochota do działania…
…mianowicie pójście na zakupy.

 

…ale sumienie studenckie okazało się górą i stanowczo pohamowało mój kolejny zapęd…
Ciekawe na jak długo